بررسی رابطه سازگاری دانش آموزان دبیرستانی با ادراک آنان از سبک های ارتباطی خانواده

خانواده یکی از محیط های موثر در سلامت جسمی و روانی کودکان و نوجوانان می باشد بنابراین بررسی محیط و روابط حاکم در خانواده به لحاظ تاثیر گذاری بر کوکان و نوجانان آن خانواده بسیار ضروری می نماید به این منظور این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین ادراک دانش آموزان از سبک های ارتباطی والدین و ناسازگاری آنان طراحی و اجرا گردید. این پژوهش از نوع توصیفی می باشد. جامعه آماری عبارت بود از تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر بیرجند. 300 آزمودنی به شیوه خوشه ای تصادفی بر اساس جدول مورگان انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد شده سازگاری دانش آموزان و الگوی ارتباطات خانواده استفاده شد. داده های گرداوری شده با استفاده از تحلیل واریانس، ضریب همبستگی و ضریب رگرسیون با استفاده از نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که تنها بین ناسازگاری عاطفی و جهت گیری ارتباطی هنوایی رابطه معناداری به لحاظ آماری مشاهده شد.وجود دارد. بین ناسازگاری کلی و جهت گیری ارتباطی همنوایی نیز رابطه معناداری به لحاظ آماری مشاهده شد. نتایج نشان داد بین سبک های ارتباطی والدین و ناسازگاری کودکان آنان ، تفاوت معناداری مشاهده شد.تحلیل هر یک از متغیرهای وابسته به تنهایی، با استفاده از آلفای میزان شده بن فرونی مورد بررسی قرار گرفت.تنها در مولفه ناسازگاری عاطفی بر حسب سبک های ارتباطی والدین تفاوت مشاهده شد. آزمون تعقیبی توکی نشان داد که در خانواده هایی که والدین دارای سبک ارتباطی خانواده کثرت گرا بودند کودکانشان در مقایسه با والدینی که دارای سبک ارتباطی خانواده توافق کننده و محافظت کننده بودند از ناسازگاری عاطفی پایین تری برخوردار بودند یا به عبارتی دیگر سبک ارتباطی خانواده کثرت گرا سازگاری عاطفی را برای کودکان آن خانواده به همراه دارد.